Czy znasz uczucie napięcia w szyi? Zdarza się, że pracujesz i automatycznie ciągniesz głowę w lewo i prawo, bo Twoje mięśnie są „zdrętwiałe”. Albo czytając książkę, przyłapujesz się na masowaniu szyi. Za tymi objawami może kryć się osteochondroza kręgosłupa szyjnego.
Co to jest osteochondroza szyjna?
Osteochondroza odcinka szyjnego kręgosłupa jest chorobą układu mięśniowo-szkieletowego i tkanki łącznej odcinka szyjnego kręgosłupa. Charakteryzuje się zmianami w strukturze chrząstki krążków międzykręgowych i rozwojem procesu patologicznego w otaczających tkankach.
Objawy osteochondrozy szyjnej
Istnieje zestaw charakterystycznych objawów choroby:
- Skargi na ból (zarówno ostry, jak i tępy, bolesny), który może być zlokalizowany w szyi, tylnej części głowy, ramionach i łopatkach. Wynika to z uszczypnięcia korzeni nerwowych odpowiedniego odcinka szyjnego.
- Osłabienie mięśni i drętwienie szyi i ramion.
- Sztywność podczas poruszania szyją i zawroty głowy.
- Może wystąpić zwiększone zmęczenie i zmniejszona wydajność.
- Rzadziej (przy zaawansowanej chorobie) występują zaburzenia słuchu i wzroku.
Powyższe objawy i dolegliwości można łączyć. Zależy to od konkretnej lokalizacji i zasięgu procesu patologicznego.
Dlaczego pojawia się osteochondroza szyjna?
Przyczynami osteochondrozy szyjnej jest wiele czynników. Najczęściej rozwija się z powodu:
- Związane z wiekiem zmiany w tkance chrzęstnej są normalnym procesem starzenia.
- Dziedziczne zespoły zaburzeń rozwoju tkanki łącznej: zespół Marfana, zespół Ehlersa-Danlosa, zespół nadmiernej ruchomości stawów.
- Niska aktywność fizyczna i siedzący tryb życia.
- Zła postawa powodująca przeciążenie odpowiedniej części kręgosłupa.
- Wcześniejsze urazy odpowiedniej części kręgosłupa.
Duży udział w rozwoju choroby mają nieprawidłowe, stereotypowe postawy i nawyki. Są one obecnie coraz powszechniejsze ze względu na częste korzystanie z gadżetów i wielogodzinną pracę przy komputerze – szyja pochylona do przodu i w dół. Jeśli czytasz długo i przyjmujesz nieprawidłową postawę podczas snu – nieodpowiednia poduszka, materac, spanie na brzuchu. W wyniku działania tych czynników mięśnie szyi znajdują się w ciągłym napięciu.
Jak leczyć osteochondrozę szyjną?
Aby skutecznie leczyć osteochondrozę szyjną, stosuje się złożone metody leczenia, w tym:
- Terapia lekowa (niesteroidowe leki przeciwzapalne, kompleksy witaminowe na bazie witamin z grupy B, magnezu itp.). Leki łagodzą ból i stany zapalne, zmniejszają napięcie mięśniowe.
- Ćwiczenie terapeutyczne. Ćwiczenia terapeutyczne i masaż poprawiają krążenie krwi, nasycając dotknięte komórki tlenem i składnikami odżywczymi. Dzięki temu proces patologiczny zatrzymuje się, a ból ustępuje.
- Zabiegi fizjoterapeutyczne i masaże. Fizjoterapia może być prowadzona zarówno w placówce medycznej, jak i w domu. W tym celu wykorzystuje się niemal całą gamę metod fizjoterapeutycznych: ekspozycję na prąd, laser, ultradźwięki, promieniowanie magnetyczne, terapię falą uderzeniową. Wybór metody zależy od stopnia zaawansowania choroby i obecności przeciwwskazań.
Wskazane jest stworzenie prawidłowych, stereotypowych pozycji głowy i szyi podczas pracy oraz właściwa organizacja miejsca do spania. Może warto wymienić poduszkę na ortopedyczną.
Zapobieganie osteochondrozie szyjnej
Jeśli zastosujesz się do następujących zasad zapobiegania, możesz nie tylko zapobiec rozwojowi osteochondrozy kręgosłupa szyjnego, ale także zatrzymać rozwój choroby:
- Regularna, umiarkowana aktywność fizyczna i/lub fizjoterapia.
- Utrzymuj zdrową dietę zawierającą wystarczającą ilość wody, wapnia, magnezu i białka.
- Wykonywanie ćwiczeń na kręgosłup szyjny podczas długotrwałej pracy siedzącej, przynajmniej raz na dwie godziny.
Gimnastyka kręgosłupa szyjnego
W okresach remisji wykonuj ćwiczenia powoli, bez gwałtownych ruchów. W pozycji wyjściowej wykonaj wdech, a podczas pochylania i obracania głowy wykonaj wydech. Przytrzymaj w każdej pozycji, jakbyś rozciągał mięśnie szyi.
- Pozycja wyjściowa: usiądź prosto, spójrz przed siebie.
- Przechyl głowę do przodu, a następnie wróć do pozycji wyjściowej. Odchyl głowę do tyłu, a następnie wróć do pozycji wyjściowej.
- Przechyl głowę w prawo, wróć do pozycji wyjściowej. Przechyl głowę w lewo, wróć do pozycji wyjściowej.
- Obróć głowę w prawo, a następnie przed siebie. Obróć głowę w lewo, a następnie przed siebie.
Jeśli zdrowie pozwala, możesz zastosować bardziej skomplikowaną wersję gimnastyki – te same ruchy, ale z odwróconym oporem ramion. Naciśnij głowę do przodu i do dołu, a następnie naciśnij rękami, zapobiegając pochyleniu głowy do przodu i w dół. Wykonuj ćwiczenie przez 5-15 sekund, w zależności od siły. Powtórz ćwiczenie we wszystkich wskazanych kierunkach.
Ważne: gimnastyka nie powinna powodować bólu!
Jeśli występują oczywiste oznaki choroby, należy skontaktować się ze specjalistą w celu terminowej diagnozy, określenia stadium choroby i wyboru indywidualnej taktyki leczenia.